نام پیانو ابتدا پیانو فورته (از ریشه Piano et forte و gravicembalo col piano e forte) و به معنی ملایم (پیانو) و صدای بلند و رسا (فورته) بوده است. پیانو جزء سازهای صفحه کلیددار و معروفترین آنها است.
فشردن کلید (کلاویه) های پیانو و در نتیجه برخورد چکش های مخصوص با سیم های موجود در جعبه داخلی آن باعث تولید صدا می شود. البته صفحه صدا نیز در چگونگی کیفیت صدا موثر می باشد. پیانو دارای بالاترین دامنه صوتی در میان سازهای متداول است و بهطور معمول حدود هفت اکتاو دارد و فرکانسهایی از حدود 27 تا 4186 هرتز تولید می کند. ساز ویولن در مقایسه با آن، تنها حدود پنج اکتاو تولید می کند و بهترین خوانندهها فقط قادر به خواندن کمتر از سه اکتاو هستند.
چکشهای پیانو از طریق مجموعهای از اهرمهای ظریف به کلیدهای پیانو وصل هستند. به مجموعه این اهرمها و چکشها عملگر یا پیانو می گویند. عملکرد این مجموعه را افزایش شتاب چکشها در برخورد به سیمها، و کنترل واکنش بازگشت آنها پس از برخورد به سیم تشکیل می دهد. کیفیت صدای پیانو تحت تاثیر موارد دیگری نظیر کیفیت صفحه صدا و از این قبیل نیز هست.
هفت کلید سفیدرنگ در پیانو برای هفت نت دو، ر، می، فا، سل، لا، سی و کلیدهای سیاهرنگی هم بین برخی از این کلیدهای سفید وجود دارند. بین کلیدهای سفید می و فا و نیز بین کلیدهای سفید سی و دو کلید سیاه وجود ندارد. هر کلید سیاهرنگ در پیانو به منزله نت دیز برای نت مربوط به کلید سفیدرنگ سمت چپ آن (کلید سیاه رنگ مذکور در سمت راست آن کلید سفید قرار گرفته) و به منزله نت بمول برای نت مربوط به کلید سفیدرنگ سمت راست آن (کلید سیاه در سمت چپ آن کلید سفید قرار گرفته) است. پیانوهای دیجیتال نسبت به پیانوهای گراند و رویال دو سه اکتاو کمتر دارد.
انواع پیانو شامل پیانوی گرَند، رویال، پیانو الکتریک، پیانوی دیواری، پیانوی چهارگوش و پیانوی اسپینت میباشد.