میکروفن بیسیم

طی سالهای اخیر، با ظهور تلفن‌های سلولی روند رشد ارتباطات بدون سیم جهش بزرگی نمود. این درحالیست که ارتباطات بی سیم یکصدمین سالگرد تولد خود را در سال ۲۰۰۳ جشن گرفت. بیش از صد سال پیش و در تاریخ ۱۹ ژوئن 1903 نخستین پیام تلگراف بدون سیم توسط رئیس جمهور روزوولت برفراز آتلانتیک تا انگلستان مخابره شد و این نقطه آغاز ارتباطات بی سیم و تولد آن به شمار می رود و امروزه ارتباطات بی سیم در ابعاد زندگی ما نفوذ کرده است. میکروفن‌های بی سیم نیز از این موضوع مستثنی نیستند و هم اکنون بیش از ۲۰۰ نوع مختلف از این میکروفن‌ها توسط سازندگان در سرتاسر دنیا تولید و عرضه می شوند.

میکروفن های بی سیم، معمولاً متشکل از سه بخش اصلی شامل: میکروفن، فرستنده و گیرنده است. اما آنچه که قابلیت حذف سیم را نسبت به سیستم‌های میکروفن معمولی به این تجهیزات می بخشد، قطعاً اجزاء فرستنده و گیرنده هست که قابلیت حذف سیم را نسبت به سیستم های میکروفن معمولی در این تجهیزات می بخشد. بخش فرستنده این تجهیزات معمولاً در قالب یک مجموعه و به همراه بخش میکروفن و فاقد سیم، ادغام و عرضه می‌شوند.

در سیستم‌های جدید میکروفن بدون سیم، یک آنتن بر روی بخش فرستنده و آنتن دیگری بر روی قسمت گیرنده وجود دارد. اگر فاصله فرستنده از آنتن زیاد شود و بیش از حد مجاز گردد، در این حالت صدا و سیگنال‌های رادیویی دچار تحریف و نویز می شوند. به علاوه استفاده از امواج بالای فرکانسی باندUHF) ) که دارای طول موج کوتاه تری نسبت بهVHF) ) می باشند، باعث کاهش بازتابش سیگنالها در محیط مورد استفاده می شود.