.هیچ نظری برای این پست ثبت نشده است
از کجا باید شروع کنم این داستانو
که خط به خط زندگیمو
با تو قسمت کنم
تا کجا خوب بودم
از کجا بد شدم
دنبال حرفامو بگیرو با من بیا این تمام حقیقتاى جهان منه
این قاب عکس نباید بشکنه
از پشت این قاب عکس کهنه دنیا رو میبینم یه لحظه میخندم از ته دل یه لحظه میمیرم
عکس میشد بچگیت عکس میشد خنده هات عکس شد بر عکس شد
عکس میشد زندگیم عکس میشد لحظه هام عکس شد برعکس شد
زمستون سرد به این خونه زد که با یاد هم تنها شیم
جز این قاب عکس کجا میشه رفت که بازم کنار هم باشیم
یک لحظه حتی باور نکردم سقوطمو
با دست خودم به خاک سپردم تابوتمو تابوتمو
عکس میشد زندگیم عکس میشد لحظه هام عکس شد
.هیچ نظری برای این پست ثبت نشده است
ارسال نظر